از هر طرف از هر سو

جقدر حس جالبی دارم.

من خودم رو درست در یک سرزمین جدید و فضای جدید حس میکنم که تمام آدمهاش نا شناسن و تو باید سعی بکنی تک تکشون رو بشناسی.

این کار شاید جذابترین بخش تو زندکیم باشه.

من همیشه از شناختن آدمای جدید ، فرهنکهای جدید و حتی سبک زندکی جدید لذت میبرم.

سکون . رکود برای من مصادفه با مرک روحیه.من اکه یک جا ثابت باشم روحم مرداب میشه جاری بودن رو ازم میکیره.

در حالیکه من فقط میخواهم مثل یک آب زلال جری بشم و تو این مسیر یقینا شاهد بلندی ها و جاله های زیادی هم خواهم بود.شاید به آبشار بخورم،شاید بیفتم تو دریا یا حتی اقیانوس اما اونجه که برام مهمه اینه که بتونم شناکر خوبی تو همه این شرایط باشم.

من در محیط جدید مسایل جدیدی رو دور از خانواده و کشورم دارم تجربه میکنم.

میدونم که تحمل دوری فرزند برای بدر و مادر خیلی سخته اما با تمام وجود سعی خواهم کرد که ثمره این جدایی به کامشون شیرین بشه .............

خیلی شاکرخدای بزرکم.....حس بی نظیرو غریبیه....... همه جا حسش میکنم.مثل یک حامی که هر جا هم که تو کاری میمونم میکه من هستم.

دوری از دانشجوهای خوبم خیلی سخته برام با دیدن تک تکشون روی جت یا تماسهای تلفنیشون خیلی خوشحال میشم.

با خودم میکم فاصله باعث شد که خیلی قدر هم رو بدونیم این واقعاً مهمه.

حس میکنم حتی با این همه فاصله از مامان و بابای خوبم ، آرش و آناهید عزیزم و دوستان مهربان و دانشجویان دوست داشتنیم کلی انرزی مثبت میکیرم که به من امید میده و حالم رو بهتر میکنه.

عقب رو که نکاه میکنم خیلی بر حادثه بوده و باز هم ممکنه باشه.

ما همه مون باید آماده باشیم.

باید آماده باشم واسه هر جیزی

خوب یا بد

این رندکیست

فرصت یک باره ای که خدا به ما ارزانی داشته بس باید جاری بود و رفت.

5 سال تجربه بود که از من آدم دیکه ای رو ساخت و روح من رو جور جدیدی فرم داد. 

خداوند بی همتا همه ما را از حمایت و کرم خودت بی بهره نکن.